Of one Essence is the human race
thus has Creation put the base,
One Limb impacted is sufficient
For all Others to feel the Mace
این همان شعر معروف سعدی شیرازی است.
بنى آدم اعضاء یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوى بدرد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار