روش کلی مطالعه ی زبان و دیگر درس ها

بنا به در خواست و پیشنهاد یکی از کاربران مطلب کلی در این باره قرار دادیم. این مطلب کاملا کلی بیان شده و در آینده باید منتظر توضیحات جزئی تر باشید.

درباره ی مطالعه ی هر درسی باید گفت که هیچ گونه اصول خاص ثابتی وجود نداره. یعنی شما نباید منتظر باشید تا یک شخص روانشناس به شما مشاوره ی طرز خوندن درس بده. بزرگ ترین آموزگاران زبان هم نمی تونن به شما بگن که چطور درس بخونید. چون درس خوندن هر شخصی به دیگری متفاوته. اما راه هایی برای درس خوندن وجود داره که برای اکثریت نتایج مثبت داشته. ما در مطالب آینده سعی می کنیم این روش ها رو به شما معرفی کنیم تا بار فشار درسی زبان یا هر درس دیگه ای از روی کمر شما برداشته بشه.

از نظر من شما اگه می خواید درس بخونید باید یک ماه رو به صورت آزمایشی ، هر گونه مطالعه ای که به ذهنتون می رسه رو امتحان کنید. یعنی این که یک روز ؛ مثلا در سکوت کامل درس بخونید و روز بعد در جوی متفاوت ؛ یک روز ...

در اصل شما باید خودتون کشف کنید که چطور بهتری زبان یا هر درس دیگه ای رو متوجه میشید. روش من برای خوندن زبان اینه: (توجه کنید که من از این روش استفاده می کنم و هیچ دلیلی وجود نداره که این روش برای شما هم کاربرد داشته باشه. روش های مختلفی وجود داره که هر کسی باید خودش روش مربوط به خودش رو کشف کنه تا بتونه زبان رو یاد بگیره.)

1. همیشه اول کلمات رو می خونم: چون خوندن کلمات به خودی خود باعث میشن که خیلی از بخش های دیگه وارد ذهن ما بشن. اگر ترجمه ی لغات در ذهن ما باشن ، در بخش های بعدی هم راحت تر کار خواهیم کرد.

2. بعد ، متن یا داستان مربوط به ترجمه ی کلمات و گرامر رو می خونم: دنبال داستان یا متنی می گردم که با کلماتی که خوندم مطابقت داشته باشه. در هنگام خوندن داستان به هر گرامر نا آشنایی که میرسم میرم سراغ گرامر و در حین خوندن داستان ، گرامر رو هم می فهمم. توجه کنید که داستان از اونجایی که ساخت و وزن داره باعث میشه کلمات و گرامر همیشه در ذهن ما بمونن. وقتی داستانی رو می خونیم ، ساختار کلی جملات در ذهن ما می مونن. ساختار جملات هم در واقع همان گرامر جدید هستن. گرامر به خودی خود خیلی غیرقابل فهم و گیج کنندس. گرامر باید در داستان فهمیده بشه. به خصوص داستانی با بار ادبی متوسط (نه خیلی سنگین که ساختار های پیچیده و غیرقابل فهم برای ما داشته باشه ، نه خیلی ساده که وزن خاصی نداشته باشه و در ذهن نمونه)

3. گوش کردن به مکالمه مربوط به آخر کاره: همیشه هر وقت که دیدید تمام موضوع گرامر و لغات رو به خوبی فهمیدید ، دیگه لازم نیست دوباره اون ها رو از سر بخونید. دوباره خوندن در درس هایی مثل زبان اثر منفی میذاره. به جای این که باعث بشه در ذهن بمونن ، اونا رو از ذهن پاک میکنه. چون زبان باید فهمیده بشه ، زبان نباید حفظ بشه. اگه زبان رو بفمید ، هیچ وقت فراموشش نمی کنید. از اونجایی که مکالمه هم وزن و ساختار داره و صوتی هم هست ، خیلی خوب در ذهن باقی می مونه. و وقتی که ساختار در ذهن بمونه ، ما موقع استفاده از زبان ، به جای توجه به گرامر و ساختار ، فقط توجهمون رو به کلمات متمرکز می کنیم. این سرعت ما رو در زبان بالا می بره.

در کل بگم که: همیشه سعی کنید از ترجمه شروع کنید. حتی اگه هیچ چی گرامر بلد نیستید و نمی تونید یاد بگیرید ، اول سعی کنید ترجمه ی مکالمات رو بفهمید. شما وقتی بتونید ترجمه رو بفهمید ، ناخودآگاه گرامر در ذهن شما جای می گیره. اونقدر باید گوش بدید و مطالعه کنید تا مثل جملات ساده ی زبان (مثل: this is book) دیگه نیاز به فکر کردن به گرامر اون نداشته باشید. این جور جملات برای ما خیلی تکرار شدن. برای همین ما اصلا لازم نداریم به ساختار و گرامر اون ها توجهی کنیم. ما فقط معنی ای که در ذهن داریم رو ، در ساختاری پیاده می کنیم که به صورت ناخودآگاه در ذهن ما استفاده میشه.

در آینده منتظر مطالب تخصصی تر در این موضوع باشید. این مطلب ، جواب سریع برای یکی از کاربران بود.